Ceny transferowe w interpretacjach podatkowych

24 sierpnia 2020

Choć sezon wakacyjny nieubłaganie dobiega końca, w temacie cen transferowych dla podmiotów powiązanych nie był to leniwy okres. Nowe obowiązki sprawozdawcze, obligatoryjna analiza porównawcza, a także pandemia koronawirusa (która może wpływać na dotychczas ustalone warunki transakcji), zdecydowanie spowodowały, że poziom cen pomiędzy podmiotami powiązanymi jest tematem aktualnym i budzącym rosnące zainteresowanie organów podatkowych. Tylko bowiem w I półroczu 2020 r. Ministerstwo Finansów wyznaczyło do objęcia czynnościami kontrolnymi ze względu na ryzyko nieprawidłowości w  obszarze cen transferowych i optymalizacji podatkowej 102 podmioty (podczas gdy za 2019 r. wytypowano ich 175, a w 2018 r. 166 podmiotów). Również wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS, organ podatkowy) interpretacje indywidualne pokazują, że przepisy w zakresie cen transferowych nadal budzą wątpliwości wśród podatników, a ich stosowanie w obliczu realnych przypadków nie jest proste.

Podsumowując wakacyjną aktywność organów podatkowych w tematyce cen transferowych, poniżej przedstawiamy przegląd najistotniejszych interpretacji podatkowych wydanych w tym okresie.

Dobrowolne umorzenie udziałów wspólnika w spółce kapitałowej bez wynagrodzenia powoduje obowiązki na gruncie cen transferowych.

W wydanej w czerwcu indywidualnej interpretacji podatkowej[1] DKIS zakwestionował stanowisko podatnika, stwierdzając, że zdarzenie w postaci wystąpienia wspólnika ze spółki w drodze umorzenia udziałów (niezależnie od jego charakteru, tj. dobrowolne lub przymusowe), będzie implikowało obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych, pod warunkiem, że przekroczone zostaną progi dokumentacyjne, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

Uzasadniając swoje stanowisko organ odniósł się do orzecznictwa sądów administracyjnych (np. wyroki NSA z dnia 8 marca 2016 r. sygn. akt II FSK 4000/13, z dnia 30 września 2015 r. sygn. akt II FSK 3137/14, z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2849/12, z dnia 15 stycznia 2013 r. sygn. akt II FSK 1052/11), które za transakcję w rozumieniu ustawy o CIT uznają wszelkiego rodzaju czynności prawne powodujące przeniesienie własności dóbr, które mają wpływ na dochód (stratę) podatnika w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym.

Tym samym, w ocenie organu również umorzenie udziałów będzie mieściło się w pojęciu „transakcji” i powinno być przedmiotem dokumentacji podatkowej. W podsumowaniu swojego stanowiska  organ podatkowy wskazał, że: (…) transakcja dobrowolnego umorzenia udziałów Wspólnika w Spółce może stanowić transakcję kontrolowaną, ponieważ warunki tego umorzenia mogą zostać ustalone lub narzucone w wyniku powiązań Wspólnika i Spółki..

Strata jednego kontrahenta uczestniczącego w danej transakcji kontrolowanej oznacza brak możliwości skorzystania ze zwolnienia dla tzw. „transakcji krajowych”.

Przedmiotem wydanej w lipcu indywidualnej interpretacji[2] było m.in. potwierdzenie przez organ podatkowy stanowiska podatnika, zgodnie z którym w sytuacji gdy którakolwiek ze spółek powiązanych zawierających z tym podatnikiem transakcję (kontrahent w danej transakcji) poniosła stratę podatkową – zwolnienie z art. 11n pkt 1 ustawy o CIT nie będzie miało zastosowania dla tej danej transakcji.

Transakcje krajowe o wartościach poniżej progów dokumentacyjnych poza raportowaniem w ramach TPR-C.

Organ podatkowy przyznał rację podatnikowi[3] (i tym samym potwierdził dotychczasowe stanowisko), że podmioty powiązane realizujące transakcje krajowe, których wartość (rozpatrywana z perspektywy transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym) nie przekracza progów dokumentacyjnych wskazanych w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, nie są zobowiązane do składania informacji o cenach transferowych (tj. informacji TPR-C).

Jednocześnie organ podkreślił, że do transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym, których wartość nie przekracza progów dokumentacyjnych, nie należy odnosić warunków zwolnienia z obowiązku sporządzenia dokumentacji lokalnej na podstawie art. 11n pkt 1 ustawy o CIT (zwolnienie tzw. „transakcji krajowych”). Organ zwrócił bowiem uwagę, że zwolnieniu podlegać mogą tylko te transakcje, które zostały wcześniej objęte obowiązkiem dokumentacyjnym na podstawie odpowiedniej regulacji.

Korekta cen transferowych

W wydanej w sierpniu indywidualnej interpretacji podatkowej[4] DKIS potwierdził, że opisany przez podatnika mechanizm korekty wyniku finansowego spełnia wymogi korekty cen transferowych i jest zgodny z art. 11e ustawy o CIT, a tym samym podatnik jest uprawniony do zwiększenia przychodów podatkowych lub zwiększenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie dokumentu księgowego, innego niż faktura korygująca (np. noty księgowej) wystawionego z tytułu opisanej we wniosku korekty cen transferowych w roku podatkowym, którego dany dokument będzie dotyczyć.

We wniosku o interpretację podatnik wskazał, że za pomocą przedmiotowych korekt nie będzie korygował cen towarów lub świadczonych usług – korekty bowiem nie będą służyły podwyższeniu lub obniżeniu cen za wcześniejsze transakcje, lecz ukierunkowane będą na dostosowanie poziomu wyniku finansowego transakcji kontrolowanej osiąganego w trakcie roku do poziomu rynkowego. Celem korekt nie będzie również skorygowanie jakichkolwiek błędów we wcześniejszych rozliczeniach czy udzielenie rabatu (lub jakiejkolwiek innej obniżki ceny), przyznanie premii, podwyższenie ceny.

Ponadto, podatnik podkreślił, że wykaże zgodność stosowanych cen z zasadą ceny rynkowej, tj. w szczególności wykaże, że zasada arm’s length była przestrzegana na etapie planowania transakcji i same założenia finansowe transakcji mają charakter rynkowy.

[1] Interpretacja DKIS z dnia 10 czerwca 2020 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.110.2020.1.AR.
[2] Interpretacja DKIS z dnia  21 lipca 2020 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.184.2020.2.AR
[3] Interpretacja DKIS  z dnia 24 lipca 2020 r., znak: 0111-KDWB.4010.7.2020.1.KK
[4] Interpretacja DKIS z dnia 4 sierpnia 2020 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.177.2020.2.AR